Μετά τις πρώτες αποτυχημένες προσπάθειες ίδρυσης τράπεζας στην Ελλάδα (Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα 1828, Τράπεζα Ράιτ 1836) επί Όθωνος, το 1840, έγινε νέα σχετική προσπάθεια. Σε αυτήν αποφασιστικό ρόλο διαδραμάτισαν ο Γεώργιος Σταύρος, ο ελβετός φιλέλληνας Iωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος και ο γάλλος οικονομολόγος Arthémond de Regny. Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύθηκε στις 30 Μαρτίου 1841 με κεφάλαιο 5.000.000 δραχμές διαιρούμενο σε 5.000 μετοχές των χιλίων δραχμών. Από τις μετοχές αυτές 1.000 θα αγόραζε το κράτος. Στους πρώτους μετόχους της Εθνικής Τράπεζας, εκτός από την ελληνική κυβέρνηση, συγκαταλέγονταν ο Κ. Βράνης, ο Λουδοβίκος της Βαυαρίας, ο Iωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, ο Νικόλαος Ζωσιμάς, οι αδελφοί Ρότσιλδ, ο Θ. Ράλλης, ο Τοσίτσας, ο Δήμος Αθηναίων, ο Παραμυθιώτης, ο Μακρυγιάννης, ο Ρήγας Παλαμήδης, ο Μεσσηνέζης, ο Λεβίδης κ.ά.
