Παράλειψη εντολών κορδέλας
Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Skip Navigation LinksArchivesFirst

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Αρχεία στην κατοχή του ΙΑ/ΕΤΕ

Αρχείο Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1825-1966), κωδ. Α1

Ιστορικό παραγωγής

Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύθηκε στις 30 Μαρτίου 1841, ως κτηματική και προεξοφλητική τράπεζα με το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης χαρτονομισμάτων. Στα 160 και πλέον χρόνια της ιστορικής διαδρομής της η Εθνική Τράπεζα ανέπτυξε όλες τις χρηματοοικονομικές λειτουργίες, ασκώντας παράλληλα, για ογδόντα επτά χρόνια, το εκδοτικό προνόμιο. Κάλυψε με τις δραστηριότητές της το σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Σταδιακά επέκτεινε τις δραστηριότητές της και σε άλλες χώρες. Η ανάπτυξη της Εθνικής Τράπεζας ακολουθεί πορεία παράλληλη με εκείνη του ελληνικού κράτους. Υπήρξε ο μοχλός με τον οποίο η ελληνική οικονομία εξασφάλισε τα απαραίτητα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια για να στηρίξει τη σταθεροποιητική πολιτική και την ευόδωση των εθνικών αγώνων. Είχε ενεργό και αποφασιστική συμμετοχή στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας και συμπαραστάθηκε πάντα σε εκείνους που πλήγηκαν από τις φυσικές ή τις εθνικές καταστροφές υπερασπίζοντας ταυτόχρονα τα συμφέροντα των πελατών και των μετόχων της.

Το αρχειακό υλικό καλύπτει όλο το εύρος των εργασιών της Εθνικής Τράπεζας από την εποχή της ίδρυσής της.


Για τις Σειρές του αρχείου πατήστε εδώ​ ​​.

Αρχείο Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών (1928-1945), κωδ. Α2

Η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών ιδρύθηκε το 1928. Την πρωτοβουλία για την ίδρυσή της είχαν οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες της εποχής. Σκοπός της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών είναι η μελέτη, προστασία και προαγωγή των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της, η συμβολή της στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και η προαγωγή του θεσμού της πίστης και των οικονομικών συναλλαγών. Οι δραστηριότητές της αναπτύσσονται σε εθνικό επίπεδο, όπου συνεργάζεται με την πολιτεία και την Τράπεζα της Ελλάδος για την προώθηση των θέσεων των τραπεζών στους υπό καθιέρωση θεσμούς. Η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τον εκσυγχρονισμό του τραπεζικού συστήματος, την εδραίωση των ανταγωνιστικών συνθηκών και τη βελτίωση των σχέσεων με την πελατεία, την επίλυση διαφόρων προβλημάτων. Τα τελευταία χρόνια η Ένωση με τη συμμετοχή της στα όργανα της Τραπεζικής Ομοσπονδίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε άλλους οργανισμούς προβάλλει τις θέσεις των ελληνικών τραπεζών, ενώ μεταφέρει στις τράπεζες μέλη της τις γνώσεις και εμπειρίες που αποκομίζει από τη συμμετοχή της σε διεθνείς οργανισμούς. Η Ένωση παράγει επίσης σημαντικό έργο στους τομείς της εκπαίδευσης, των εκδόσεων, των μελετών και της έρευνας.

Το αρχειακό υλικό της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών που βρίσκεται στην κατοχή της Εθνικής Τράπεζας αποτελείται από την εξερχόμενη αλληλογραφία (1929-1941), τις εγκυκλίους (1929-1944) και φακέλους υποθέσεων (αταξινόμητο υλικό)....

Αρχείο Ιωάννη Μ. Ισηγόνη (1924-1977), κωδ. Α3

Ο Ιωάννης Μ. Ισηγόνης γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 24 Φεβρουαρίου 1899 και πέθανε στις 18 Αυγούστου 1979. Τελείωσε το γυμνάσιο στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης και το λύκειο στη Χίο. Φοίτησε στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Λοζάννης. Μετά την αποφοίτησή του εργάσθηκε για τρία χρόνια στη Φιλανδία, στην εταιρεία Kreuger & Toll, επιβλέποντας οικοδομικά και υδραυλικά έργα. Με την επάνοδό του στην Ελλάδα, το 1924, προσλαμβάνεται από την Εθνική Τράπεζα και εργάζεται ως μηχανικός στο Τεχνικό Τμήμα μέχρι το 1969. Επέβλεψε την κατασκευή πολλών υποκαταστημάτων της Τράπεζας ανάμεσα στα οποία: των Σερρών 1925-1926, της Χίου 1926-1927, της Θεσσαλονίκης 1928-1933, της Κοζάνης, της Φλώρινας, των Ιωαννίνων, της Ζακύνθου, της Κορίνθου κ.ά. Επέβλεψε επίσης τα έργα οδοποιίας και αποχέτευσης του Οικοδομικού Συνεταιρισμού της Φιλοθέης και της Σαρωνίδας.

Το αρχείο περιλαμβάνει έγγραφα της περιόδου 1924-1977, που αφορούν τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς των υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας στη Φιλοθέη, τη Σαρωνίδα και την ακτή Φιλοθέης κοντά στο Αλιβέρι Ευβοίας, την κατασκευή και διασκευή των υποκαταστημάτων της Τράπεζας, μεταλλευτικές έρευνες και αρδευτικά έργα στην περιοχή του Αυλώνα, μελέτες για την ενίσχυση της ύδρευσης της Αθήνας και του Πειραιά, μελέτες των υδροηλεκτρικών έργων Στυμφαλίας, Φενεού, Κυλλήνης, τη μελέτη κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού και τη μελέτη των σταθμών υπεραστικών λεωφορείων Λιοσίων, Κηφισού και πλατείας Κοτζιά.

Αρχείο οικογένειας Νύση Μεταξά Μεσσηνέζη (1831-1961), κωδ. Α4

Η παλαιά εμπορική οικογένεια Μεσσηνέζη έχει καταγωγή από τη Χίο. Από τις αρχές του 18ου αιώνα εγκαταστάθηκε στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Εκεί, στα 1780, γεννήθηκε και ο Λέων Ιωάννου Μεσσηνέζης, αγωνιστής του 1821, μυημένος στη Φιλική Εταιρεία, φίλος -και πελάτης στη συνέχεια- του Γ. Σταύρου. Σε ηλικία τριάντα ετών ο Λέων θα εγκατασταθεί στο Αίγιο, όπου θα αναπτύξει έντονη και κερδοφόρα εμπορική δραστηριότητα μέχρι το ’43, όταν, λόγω διαφόρων συγκυριών, κηρύσσει πτώχευση. Παρά τις οικονομικές δυσχέρειες ενδιαφέρθηκε για την ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και έγινε ένας από τους πρώτους μετόχους της.
Ο τρισέγγονος του Λέοντος, Νύσης (1902-1992), υπήρξε υπάλληλος της Τράπεζας. Το 1950 ανέλαβε την ανασύσταση του Ιστορικού Αρχείου και του Γραφείου Ιστορίας της ΕΤΕ, οι εργασίες των οποίων είχαν διακοπεί το 1940 λόγω του πολέμου. Η συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα του Νύση Μεσσηνέζη περιλαμβάνει και μία έρευνα στα Κρατικά Αρχεία της Βαυαρίας και στα Μυστικά Αρχεία του βασιλικού οίκου των Βίττελσμπαχ, με σκοπό τη συλλογή στοιχείων της ιστορίας της εποχής που ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα (κυρίως στοιχείων που αφορούν τη συμβολή του βασιλιά Λουδοβίκου Α' της Βαυαρίας στην ίδρυση της Εθνικής) αλλά και της οικονομικής ζωής στην Ελλάδα κατά την οθωνική περίοδο για το λεύκωμα των 125 χρόνων της ΕΤΕ. Το 1950 ο Νύσης Μεταξάς Μεσσηνέζης εξέδωσε το βιβλίο του Ο Γεώργιος Σταύρος από την Επανάσταση έως την ίδρυση της Εθνικής Τραπέζης, ενώ το 1956 εξέδωσε το βιβλίο Γεώργιος Σταύρος και Εθνική Τράπεζα, προϊόν έρευνας στα ανέκδοτα αρχεία του βασιλιά Όθωνα, στα αρχεία της Εθνικής, στο αρχείο Λέοντος Μεσσηνέζη (βρίσκεται στο τοπικό Ιστορικό Αρχείο Αιγίου) κ.α.

Το αρχειακό υλικό που έχει κατατεθεί στο ΙΑ/ΕΤΕ περιλαμβάνει:
– Επιστολές του Νύση Μεταξά Μεσσηνέζη προς την ΕΤΕ, που αφορούν α. την από μέρους του ανάληψη συγκέντρωσης αρχειακού υλικού για την έκδοση αναμνηστικού λευκώματος της 125ετηρίδας της Τράπεζας, β. τη δωρεά, το 1965, στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής τμήματος του αρχείου ενός από τους πρώτους μετόχους της Τράπεζας, του Σωτηρίου Λέοντος Μεσσηνέζη (1813-1893), προπάππου του Νύση, το οποίο περιέχει πληροφορίες για την οικονομική ζωή στην Ελλάδα τα χρόνια 1831-1843.
– Επιστολές (1831-1843) προς τον «εν Αιγίω Εμπορικό και Τραπεζιτικό Οίκο Λέοντος Μεσσηνέζη» με αποστολείς κυρίως τους ανταποκριτές του οίκου στην Πάτρα και την Τεργέστη. Οι επιστολές αυτές απαρτίζουν το αρχείο Σωτηρίου Λέοντος Μεσσηνέζη που ανήκει στο ΙΑ/ΕΤΕ.
– Αλληλογραφία και υλικό που αφορά τη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα του Νύση Μεταξά Μεσσηνέζη και σχετίζεται με την ΕΤΕ.

Αρχείο Τράπεζας Θεσσαλονίκης (1937-1946), κωδ. Α5

Η Τράπεζα Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1888 με έδρα την Κωνσταντινούπολη ή τη Θεσσαλονίκη από τις Comptoir d' Escompte de Paris, Banque Impériale et Royale Privilégiée de Pays Autrichiens (Βιέννη), Banque des Pays Hongrois (Βουδαπέστη) και τους MM. Fratelli Allatini (Θεσσαλονίκη) με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 2.000.000 γαλλικά φράγκα. Αργότερα η πλειονότητα των μετοχών περιήλθε στην κυριότητα της Société Générale de Paris και στη συνέχεια στο Crédit Foncier d'Algérie et de Tunisie (Παρίσι) και σε όμιλο ισραηλιτών. Είχε κατά καιρούς υποκαταστήματα στην Κωνσταντινούπολη, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τον Πειραιά, τη Σμύρνη, τη Μερσίνα, την Ανδριανούπολη. Τα υποκαταστήματα της Τράπεζας Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα, Θεσσαλονίκης και Αθηνών, συγχωνεύτηκαν το 1946 με την Τράπεζα Χίου και συνέχισαν κανονικά τις εργασίες τους. Η Τράπεζα Χίου τέθηκε σε κατάσταση διοικητικής εκκαθάρισης το 1958.

Το αρχείο της Τράπεζας Θεσσαλονίκης αποτελείται από κατάστιχα τρεχούμενων λογαριασμών, τίτλων, ταμείου, πελατών, ημερολόγια, καθολικά, και φακέλους με εισερχόμενη αλληλογραφία, εγγυητικές επιστολές, παραστατικά ταμείου και διαφόρων υποθέσεων.

Αρχείο Καπνοβιομηχανίας και Τράπεζας Καραβασίλη (1915-1923), κωδ. Α6

Η εταιρεία με την επωνυμία «Καπνοβιομηχανία και Τράπεζα Β. Καραβασίλη» ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1924. Κατά τη σύστασή της ο Β. Καραβασίλης εισέφερε στην εταιρεία την καπνοβιομηχανική και τραπεζική του επιχείρηση που διατηρούσε μέχρι τότε στον Πύργο. Η έδρα της εταιρείας ήταν στην Αθήνα, στην οδό Πανεπιστημίου 71, και είχε δύο εργοστάσια, ένα στον Πύργο και ένα στη Θεσσαλονίκη. Σκοπός της εταιρείας ήταν η βιομηχανική κατεργασία του καπνού και τραπεζικές εργασίες. Το μετοχικό κεφάλαιο ορίσθηκε αρχικά σε 6.000.000 δραχμές, διαιρούμενο σε 6.000 μετοχές των 1.000 δραχμών.
Το αρχειακό υλικό είναι της καπνοβιομηχανίας και της τράπεζας (πρακτικά ΔΣ, αλληλογραφία, καθολικά, ημερολόγια, βιβλία ταμείου, πελάτες, χρεώστες, πιστωτές, καπνά, πρώτες ύλες, αποθήκη, εκκρεμείς λογαριασμοί, έξοδα διαχειρίσεως, προμηθευτικός συνεταιρισμός, εγγυημένοι λογαριασμοί, υποκαταστήματα, λογαριασμοί Αττικής, προμηθευτές, μητρώο προσωπικού, μισθοί, κατάστιχα υποκαταστημάτων, αλληλογραφία, βιβλία αντιγράφων επιστολών, στατιστικές φωτογραφίες, δείγματα καπνού, φάκελοι σχετικά με την εκκαθάριση της εταιρείας).

Αρχείο της Α. Ε. Ιωάννης Δ. Βαλέτας (1950-1961), κωδ. Α7

Αρχικά ιδρύθηκε στην Αθήνα η εταιρεία με την επωνυμία Γ. Ν. Κάμφονας Α.Ε. με σκοπό τη διενέργεια επιχειρήσεων εφαρμογών ηλεκτρισμού, αγορά και εκμετάλλευση εργοστασίων ραδιοφώνων, ειδών ραδιοφωνίας, ηλεκτρικών ειδών. Στη συνέχεια η εταιρεία μετονομάσθηκε σε «Οικονομοτεχνική Αθηνών Α.Ε.» και τέλος σε «Ιωάννης Δ. Βαλέτας Α.Ε. Εμπορικών Εργασιών και Επιχειρήσεων Εφαρμογής Ηλεκτρισμού».
Το ΙΑ/ΕΤΕ διαθέτει υλικό σχετικό με την προέλευση της εταιρείας, κυρίως υλικό από το λογιστήριο και αλληλογραφία.

Αρχείο Τράπεζας Εθνικής Οικονομίας (1910-1940), κωδ. Α8

Η Τράπεζα Εθνικής Οικονομίας ιδρύθηκε το 1918 από τους Αφούς Εμπειρίκους και δραστηριοποιήθηκε μέχρι τις αρχές του 1930, όταν κατέρρευσε κατά τη χρηματιστηριακή-νομισματική κρίση της περιόδου εκείνης. Θεωρείται τράπεζα μεσαίου μεγέθους για τα δεδομένα της εποχής της. Το πρώτο Δ.Σ. απαρτίστηκε από τους Λεωνίδα και Μαρή Εμπειρίκο, Αν. Σπουργίτη, Νικ. Βογιατζίδη και Παντελή Δ. Τσιτσεκλή. Διευθυντής ήταν ο Δημ. Μιαούλης και υποδιευθυντής ο Ιωάννης Βαρβαρέσος. Η Τράπεζα είχε «ως προορισμόν την διενέργειαν πάσης τραπεζικής λειτουργίας, την υποστήριξιν του εμπορίου και της βιομηχανίας και εν γένει την εκτέλεσιν πάσης πράξεως τεινούσης εις την προς τα πρόσω εξώθησιν των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας». Ίδρυσε την ασφαλιστική εταιρεία «Εθνική Ζωή», συμμετείχε στην ίδρυση της «Εταιρείας των Ελληνικών Ξενοδοχείων», συμμετείχε στο συνδικάτο το οποίο ίδρυσε η ΕΤΕ για την εκμετάλλευση των υδατοπτώσεων κ.α.
Δικόγραφα. Υλικό από το Δικαστικό Τμήμα της Τράπεζας Εθνικής Οικονομίας.

Αρχείο Α. Ε. Οινοπνευματοποιίας και Οινοποιίας Ευθύμιος Δουζένης (1940-1960), κωδ. Α22

Το 1931 ιδρύθηκε στην Αθήνα η Ανώνυμη Εταιρεία Οινοπνευματοποιίας και Οινοποιίας Ευθύμιος Δουζένης με σκοπό την κατασκευή οίνων και την παραγωγή και εμπορία οινοπνεύματος από σταφύλια, σταφίδα ή οιαδήποτε άλλη επιτρεπόμενη ουσία.
Το ΙΑ/ΕΤΕ διαθέτει λογιστικά στοιχεία, στοιχεία κόστους παραγωγής και σχετικά με το προσωπικό.

Αρχείο Εταιρείας Γραφικών Τεχνών Ασπιώτη-ΕΛΚΑ Α.Ε. (1884-1987), κωδ. Α23

Αρχικά το 1873, στην Κέρκυρα, ιδρύθηκε από τον Γεράσιμο Ασπιώτη το παιγνιοχαρτοποιείο «Ελπίς». Δέκα χρόνια αργότερα, το 1884, ο Γ. Ασπιώτης υπέγραψε με την κυβέρνηση Τρικούπη μονοπωλιακή σύμβαση για την κατασκευή των παιγνιοχάρτων του ελληνικού δημοσίου και το 1887 η εταιρεία ανέλαβε και την κατασκευή φυλλαδίων σιγαροχάρτου και διασκευής του σε ταινίες και σωλήνες. Το 1902 την εταιρεία ανέλαβε ο γιος του Γεράσιμου Ασπιώτη, Κωνσταντίνος. Οι εργασίες της εταιρείας επεκτάθηκαν και στην εκτύπωση ομολογιών, μετοχών, γραμματίων, λαχείων, διαφημίσεων, έντυπου χάρτου αλληλογραφίας και φακέλων, επιταγών, ετικετών, ταχυδρομικών εικονογραφημένων δελταρίων, αφισών, καταστίχων, εντύπων κ.ά. Το 1928 η εταιρεία συγχωνεύθηκε με την Εταιρεία Λιθογραφίας και Κυτοποιίας Αθηνών (ΕΛΚΑ). Το 1935 τη διεύθυνση της νέας εταιρείας ανέλαβε ο Λ. Ηλιόπουλος.

Το αρχειακό υλικό που περιήλθε στην κατοχή της Εθνικής Τράπεζας περιλαμβάνει εκτός από τα διοικητικά και λογιστικά έγγραφα της εταιρείας και ένα πολύ μεγάλο μέρος από τυπογραφικά δείγματα των εργασιών της. Πιο αναλυτικά τα τεκμήρια αφορούν: πίνακες (1925, 1944), χαρακτικά (1974), αφίσες (1920-1977), έπιπλα-σκεύη-μικροσυσκευές, μακέτες-ανεκτέλεστα σχέδια (1974), τυπωμένα αρχιτεκτονικά & πολεοδομικά σχέδια-οικονομικούς στατιστικούς πίνακες-διαγράμματα, γραφικές παραστάσεις κλπ. (1974), λιθογραφικές πλάκες (1890-1938), γυάλινες πλάκες (1890-1938), μεταλλικές πλάκες-αποχρωματισμούς (1914-1963), διάφορα ένσημα (1932-1948), τραπεζογραμμάτια-χαρτονομίσματα (1926-1944), χαρτόσημα και κινητά επισήματα, βιβλιόσημα, ιατρόσημα, φαλαγγόσημα κλπ. (1926-1944), ταινίες φόρου καταναλώσεως τσιγάρων, βιβλιάρια καταθέσεων, καρνέ επιταγών και άλλα έντυπα συναλλαγών τραπεζών οργανισμών και επιχειρήσεων, παιγνιόχαρτα, διάφορους χάρτες, διάφορα τυπωμένα από την Ασπιώτη-ΕΛΚΑ και τις Εκδόσεις Αθηνών, ημερολόγια, βάσεις ημερολογίων-ημεροδείκτες, φωτογραφίες, φιλμ-διαφάνειες διαφόρων εκτυπώσεων, ευχετήριες κάρτες- καρτ ποστάλ, διπλώματα-μετάλλια που έλαβε η εταιρεία, γραμματόσημα (1913-1983), ετικέτες επιχειρήσεων και διαφόρων προϊόντων, τυπωμένα εξώφυλλα πακέτων, κουτιών, βιβλίων, διακοσμητικό χαρτί κουζίνας-περιτυλίγματος, λαχεία, τυπογραφικούς τσίγκους, λευκώματα και δειγματολόγια, λυτά τυπογραφικά φύλλα βιβλίων, φυλλαδίων, λευκωμάτων και λοιπών εκδόσεων της εταιρείας, βιβλία της βιβλιοθήκης της επιχείρησης, αποχρωματισμούς-σκάλες χρωμάτων, δοκίμια διαφόρων εκτυπώσεων κ.ά.

Αρχείο Ταμείου Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας (ΤΥΠΕΤ) (1934-1965), κωδ. Α24

Θέματα διοικητικά, λογιστικά και ιατρικά (γνωματεύσεις, πρακτικά)

Αρχείο Ανώνυμης Κεραμευτικής Εταιρείας Λαυρίου (1941-1952), κωδ. Α33

Η Ανώνυμη Κεραμευτική Εταιρεία Λαυρίου (ΑΚΕΛ) ιδρύθηκε τον​ Φεβρουάριο του 1941, με αποκλειστικό σκοπό τη δημιουργία βιομηχανίας πορσελάνης στην Ελλάδα με τη χρησιμοποίηση εγχώριας πρώτης ύλης (χώματα από τη Μήλο). Ιδρυτές της εταιρείας ήταν η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με ποσοστό στο μετοχικό κεφάλαιο 97,92%, ο Βρ. Παπαγιαννόπουλος με ποσοστό 1,66% και ο Στ. Στεφανίδης με ποσοστό 0,42%. Η εταιρεία εγκαταστάθηκε στο κτήριο που της παραχώρησε η Εθνική Τράπεζα της πρώην Ελληνικής Εταιρείας Μεταλλουργείων Λαυρίου.

Αρχείο Ανώνυμης Ελληνικής Εταιρείας Πλινθοποιίας (1924-1930), κωδ. Α34

Υπό επεξεργασία.

Αρχείο εταιρείας «Ίρις», Α.Ε. χρωματουργίας (1925-1968), κωδ. Α35

Τον Φεβρουάριο του 1925 ο Μ. Σακελλαρίου ίδρυσε την πρώτη βιομηχανία βερνικοχρωμάτων με την επωνυμία «Χημικόν Εργοστάσιον Χρωμάτων και Βερνικίων Ίρις Ε.Ε. Μενέλαος Σακελλαρίου και Σία». Η επιχείρηση εγκαταστάθηκε στην παραλία της Ελευσίνας, κοντά στις ρητινοπαραγωγικές περιοχές της Μάνδρας, Μαγούλας, Ελευσίνας. Τα κεφάλαια για την αρχική επένδυση προήλθαν από τον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο και δεν ήταν σημαντικά. Το αρχικό κατατεθειμένο κεφάλαιο έφθανε τις 600.000 δρχ. και προερχόταν από τον Γ. Κανάκη κατά 200.000 δρχ., τον Δ. Κανάκη κατά 200.000 δρχ., από τον Α. Ε. Σακελλαρίου κατά 50.000 δρχ. και από τον Μ. Ε. Σακελλαρίου κατά 150.000 δρχ. Ένα χρόνο αργότερα, το 1926, το κεφάλαιο είχε αυξηθεί σε 1.200.000 δρχ. Η περίοδος της ακμής της επιχείρησης διήρκεσε περίπου 25 χρόνια από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 μέχρι το 1950.
Το αρχειακό υλικό περιλαμβάνει διάφορες κατηγορίες λογιστικών βιβλίων (καθολικά, ημερολόγια, βιβλία ταμείου, πελατών, χρεωστών, πιστωτών, πρώτων υλών, δελτία εισαγωγών-εξαγωγών, αποθηκών, εξόδων, παραγγελιών, αντιπροσώπων, αλληλογραφία, βιβλία αποθήκης).

Αρχείο της Ελληνογερμανικής Οικονομικής Εταιρείας (1941-1944), κωδ. Α36

Η Ελληνογερμανική Οικονομική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1941 από την Τράπεζα Αθηνών και την Τράπεζα της Δρέσδης, με σκοπό να αναπτυχθούν οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
Το αρχειακό υλικό περιλαμβάνει την εισερχόμενη και εξερχόμενη αλληλογραφία, τις πληρωμές, τα δελτία πληροφοριών κατά πελάτη, τα δελτία εισπράξεων και πληρωμών.

Αρχείο Γκλαβάνη-Τεχνική Α.Ε. Βιομηχανία παραγωγής γεωργικών μηχανημάτων (1921-1983), κωδ. Α37

Υπό επεξεργασία.

Αρχειακό υλικό Εμπορικού Συλλόγου Πειραιώς (1902), κωδ. Α38

Υπό επεξεργασία.

Αρχείο Λάμπρου Ευταξία (1947-1973), κωδ. Α43

Ο Λάμπρος Ευταξίας (1905-1996), γιος του διοικητή της ΕΤΕ Ιωάννη Ευταξία, σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα, στη Λειψία, στη Βιέννη και στο Παρίσι. Σε νεαρή ηλικία αναμίχθηκε στην πολιτική και εκλέχτηκε βουλευτής (Λοκρίδας ή Φθιωτιδοφωκίδας ή Φωκίδας) σε όλες τις βουλές της περιόδου 1932-67 ως οπαδός διαδοχικά του Λαϊκού Κόμματος, του Ελληνικού Συναγερμού, της ΕΡΕ, της Ενώσεως Λαϊκού Κόμματος και πάλι της ΕΡΕ. Χρημάτισε επίσης υφυπουργός Γεωργίας (1946) και Οικονομικών (1946-47) σε κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, υφυπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (1955-56) σε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού (1948-49) στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη και υφυπουργός (1952-54) και υπουργός Οικονομικών (1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Αργότερα διατέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (1955-56) σε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού και Προγραμματισμού στην κυβέρνηση (1973) του Σπ. Μαρκεζίνη. Ο Ευταξίας προώθησε από το 1959 τη δημιουργία του ιδρύματος «Σταματίου Δεκόζη-Βούρου» προς τιμήν του παππού του (από τη μητέρα του), που ιδρύθηκε με κληροδότημα του εξαδέλφου του Αλέξανδρου Βούρου-Δεκόζη, με σκοπό την προαγωγή των γραμμάτων και των τεχνών. Για τους ίδιους σκοπούς ίδρυσε το 1973 το «Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία», στο οποίο πρόσφερε πολλά ακίνητα της περιουσίας του, όπως το αρχοντικό των Βούρων στην πλατεία Κλαυθμώνος της Αθήνας, που στεγάζει από το 1980 το Μουσείο της πόλεως των Αθηνών. Ο Λάμπρος Ευταξίας υπήρξε και πρωτεργάτης της δημιουργίας του Μεγάρου των Φίλων της Μουσικής.​

Αρχείο οικογένειας Ευάγγελου Οικονομίδη (1911-1949), κωδ. Α44

"Ο Ευάγγελος Οικονομίδης υπηρέτησε στην ΕΤΕ έως το 1977, επί 37 χρόνια στη Βιομηχανική Πίστη, στα Καταστήματα Μητροπόλεως, Μοναστηρακιού, Κεντρικού και αλλού. Συνέλεγε αναμνηστικά και κειμήλια από την οικογένεια και την εργασία του. Ήταν η δεύτερη γενιά που εργάστηκε στην ΕΤΕ, διότι και ο πατέρας του, Σωτήριος Οικονομίδης, αφού υπηρέτησε ως διευθυντής καταστημάτων στο Γύθειο, στα Καλάβρυτα και στον Πύργο, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε τη σταδιοδρομία του.

Αρχείο οικογένειας Ευάγγελου Οικονομίδη, συνταξιούχου της ΕΤΕ."​

Αρχείο Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λιμίτεδ (1924-2004), κωδ. Α45

Υπάρχουν κατάστιχα και φάκελοι από την περίοδο που η Τράπεζα Αθηνών δραστηριοποιούνταν στην Κύπρο (1924-1952), υλικό της ΕΤΕΑ (διάδοχος οργανισμός που δημιουργήθηκε από τη συνένωση της Τράπεζας Αθηνών και ΕΤΕ), της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κύπρου της ΕΤΕ (1960-1993) και υλικό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λιμίτεδ (1993- ). Περιλαμβάνει κυρίως λογιστικά στοιχεία της ΕΤΕ στην Κύπρο.​

Εταιρεία Πλινθοποιίας Θεσσαλονίκης ο «Γρανίτης» (1934-1940), κωδ. Α46

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Φωκίωνος Δ. Βάλβη, κωδ. Α48

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Αγγελικής Φαφούτη, κωδ. Α51

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας της Ελλάδος (ΕΚΤΕ), κωδ. Α53

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Μωύς Μπαρτζιλάϊ (1936-1956), κωδ. Α56

Αλληλογραφία των ετών 1936-1956, φωτογραφίες​

Αρχείο Vassa U. Yovanovitch (1913-1916), κωδ. Α57

Έγγραφα σχετικά με την επιχειρηματική του δραστηριότητα​

Αρχείο Υπουργού-Διοικητού Μακεδονίας Β. Συμεωνίδη (1943-1944), κωδ. Α58

Οικονομικές ενισχύσεις διαφόρων φορέων​

Αρχείο Συλλόγου Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (ΣΥΕΤΕ) (1917-2011), κωδ. Α59

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Γεωργίου Στρέιτ, κωδ. Α60

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Κωνσταντίνου Διον. Σιαδήμα (1941-1941), κωδ. Α62

Ημερολόγιο στρατιώτη Κωνσταντίνου Διον. Σιαδήμα, υπαλλήλου κεντρικού καταστήματος ΕΤΕ​

Εθνική Τράπεζα Επενδύσεων Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΕΒΑ) (1964-2007), κωδ. Α63

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Επαμεινώνδα Μαυρουλίδη, κωδ. Α66

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Ευάγγελου Ιωάν. Λέκκα (1944-1964), κωδ. Α67

Αρχείο Ευάγγελου Ιωάν. Λέκκα
Πρωτότυπα:
1. Πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης της Κορίνθου στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, 22.9.1944.
2. Αποδεικτικό παραλαβής από το Μητροπολίτη Κορίνθου Μιχαήλ του πρωτοκόλλου παράδοσης της πόλης της Κορίνθου.
3. Επιστολή Μανώλη Βαζαίου (Βύρωνα) προς τον Ευάγγελο Ι. Λέκκα (Νικήτα).
Φωτοτυπίες των παραπάνω εγγράφων.
Μεταγραφές των υπ. αριθμ. 1 και 2 πρωτοτύπων.
Δημοσίευμα της Κορινθίας, αριθμ. φύλλου 297, 22.2.1964.
Δημοσίευμα του Κορινθιακού Ορίζοντα, αριθμ. φύλλου 80, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2008.
Βιογραφικό Ευάγγελου Ιωάν. Λέκκα (Νικήτα).

Αρχείο Αλεξάνδρου Α. Βουσβούνη (1964-2001), κωδ. Α68

Υπό επεξεργασία.​

Ανώνυμος Εταιρεία Λιμένος και Προκυμαιών Χίου (1895-1950), κωδ. Α69

Η Ανώνυμος Εταιρεία Λιμένος και Προκυμαιών Χίου είχε αναλάβει τη συντήρηση και διαχείριση του λιμανιού της πόλης της Χίου και των προβλητών της νήσου. Συστάθηκε με κεφάλαια της εταιρείας Υιοί Κ. Ηλιάσκου, ιδρυτών της Τράπεζας Αθηνών και της Εθνικής Στεγαστικής Τράπεζας.​

Αρχείο Εθνικής Στεγαστικής Τράπεζας της Ελλάδας (1930-1997), κωδ. Α70

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 ιδρύθηκε η Γαλλοελληνική Τράπεζα Υποθηκών με  συμμετοχή κεφαλαίων της Τράπεζας Αθηνών και της Banque de l' Union Parisienne. Οι εργασίες της ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1930, με την παροχή δανείων σε γαλλικά φράγκα, με σκοπό να καλύψουν τις ανάγκες της στεγαστικής πίστης. Παρά τις ευοίωνες προοπτικές που υπήρχαν λόγω της ανοικοδόμησης, ο νόμος «περί δραχμοποίησης» δημιούργησε εμπόδια στην εξέλιξη της τράπεζας. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, με την υποτίμηση της δραχμής, η αποπληρωμή των δανείων που είχαν χορηγηθεί επιταχύνθηκε εις βάρος της τράπεζας. Το 1945 η Γαλλοελληνική Τράπεζα Υποθηκών αντιμετώπισε το ενδεχόμενο παύσης της λειτουργίας της, λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Οι κυβερνητικές υποσχέσεις που δόθηκαν δημιούργησαν νέες ελπίδες και αποφεύχθηκε ο κίνδυνος της διακοπής των εργασιών της. Το 1948 η Τράπεζα Αθηνών αγόρασε το χαρτοφυλάκιο της Banque de l' Union Parisienne, με αποτέλεσμα τη  μετονομασία της Γαλλοελληνικής Τράπεζας Υποθηκών σε Τράπεζα Υποθηκών. Το 1952, με τη συγχώνευση της Τράπεζας Αθηνών και Εθνικής Τράπεζας, εξετάστηκε η προοπτική συγχώνευσης της Τράπεζας Υποθηκών με την Εθνική Κτηματική Τράπεζα, αφού και οι δύο ανήκαν στον ίδιο όμιλο. Οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό, λόγω ασυμφωνίας για την ένταξη και εξέλιξη των δύο υψηλόβαθμων υπαλλήλων που είχαν απομείνει στην Τράπεζα Υποθηκών. Το 1956 ο Κ. Ηλιάσκος, ιδρυτής της Τράπεζας Αθηνών, αποχώρησε από τη διοίκηση της ΕΤΕΑ και ασχολήθηκε αποκλειστικά με την Τράπεζα Υποθηκών. Από τότε οι εργασίες της τράπεζας εξελίχθηκαν τόσο εξαιτίας των συγκυριών (Ανοικοδόμηση) όσο και εξαιτίας της αποκλειστικής ενασχόλησης του Κ. Ηλιάσκου με την τράπεζα. Τον Φεβρουάριο του 1982 μετονομάστηκε σε Εθνική Στεγαστική Τράπεζα της Ελλάδος. Το 1997 συγχωνεύτηκε με την Εθνική Τράπεζα.

Αρχειακό υλικό που βρέθηκε στον μισθωμένο χώρο του  β΄ υπογείου του κτηρίου της οδού Σταδίου 29, μαζί με το υλικό της Εταιρείας Λιμένος και Προκυμαίων Χίου.

Αρχείο Ελληνικής Εμπορικής Κτηματικής Α.Ε. (1944-1954), κωδ. Α71

Υπό επεξεργασία.​

Ανώνυμος Ελληνική Εταιρεία Γενικών Ασφαλειών «Η Εθνική» (1891-1934), κωδ. Α72

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (1909-1999), κωδ. Α79

Υπό επεξεργασία.​

Αρχείο Γιώργου Κ. Διαμαντόπουλου (1940-1960), κωδ. Α80

Υπό επεξεργασία.​